شرکت به شیمی
تلفن ثابت : 66124899-021
همراه : 09124646402
مسئول بازاریابی : آقای یوسفی
پرکلرواتیلن ماده شیمیایی بدون رنگی است که این مایع با کلردار کردن هیدروکربن ها به دست می آید و به عنوان ماده شوینده در خشکشویی ها، تولید فلئوروکربن، ماده انتقال حرارت، ازبین بردن گریس از سطح و ماده پاک کننده مورد استفاده قرار می گیرد.
پرکلرواتیلن به عنوان ماده اصلی در صنایع گوناگون مانند قطعه سازی ها، ریخته گری ها، قالب سازی ها و خشکشویی ها کاربرد دارد.
برای اطلاعات تماس و سفارش پرکلرواتیلن کلیک کنید
پاک‌کردن روانکارهاي فرايندهاي شکل‌دهي بوسیله پاک‌کننده‌هاي صنعتي
پاک‌کردن روانکارهاي فرايندهاي شکل‌دهي بوسیله پاک‌کننده‌هاي صنعتي
تمامی روانکارهاي مورد استفاده در فرآيندهاي شکل‌دهي بايد قابل پاک‌شدن از روي سطوح را داشته باشند. وجود هرگونه ذره و ماده‌اي روي قطعه‌ها در بيشتر موارد منجر به ايجاد مشکل در فرآيندهاي بعدي که روي قطعات انجام می شود ، صورت می گیرد، پس تميزکاري سطح انجام شود. اين کار ممکن است درسه دوره متفاوت انجام شود:
• تميزکاري در طول توليد مکانيکي
• تميزکاري قبل از شکل‌دهي با حرارت و قبل از پوشش سطح
• تميزکاري در حين نگهداری
در زمان انجام کار، آلودگي‌هايي که روي سطوح ايجاد مي‌شوند بايد تميز شوند. از طرفي سطوح تميز نيز به خوردگي واکنش نشان می دهند. بنابراين درزمان تميزکاري بايد يک محافظت اوليه از خوردگي روي سطوح صورت گیرد. اضافه‌کردن بعضي مواد فعال به پاک‌کننده‌ها (که باعث می‌شوند ماده‌ی افزودنی با سطح وارد واکنش شود) به اين کار کمک مي‌کند. در مورد شکل‌دهي با حرارت نيز تميزکاري سطوح لازم است چون در اين فرآيندها فقط از سطوح تميز مي‌توان استفاده کرد. حتي مقدار کمي آلودگي مواد آلي روي سطوح مي‌تواند باعث مشکل شود. بسياري از ماشين‌ها و تجهيزات صنعتي هنگام کار آلوده مي‌شوند که عمل تميزکاري بر روي آنها واجب است.
روش‌هاي تميزکاري می تواند فيزيکي، شيميايي و يا مخلوطي از هر دو باشد. جذب سطحي و واجذب، جذب و دفع ذرات، تشکيل و شکست امولسيون‌ها و... از رفتار‌هاي فيزيکي و شيميايي است که در زمان تميزکاري انجام می شود. نمک‌ها، اسيدها وصابون‌ها جزء مواد مناسب براي تميزکاري محسوب می شوند. اين مواد در محلول، يونهای آزاد با بار منفي توليد مي‌کنند که اشتیاق به نشستن روي ذرات آلودگي را داا هستند، از طرفي سطح فلز نيز داراي بار منفي است و همين موضوع باعث جداشدن ذرات آلوده کننده از سطوح مي‌شود. استفاده از موادي مانند فسفات‌ها و سيليکات‌ها باعث مي‌شود ذرات آلوده کننده به صورت معلق در محلول تميزکننده باقي بمانند و به اين ترتيب از چسبيدن مجدد آنها به سطح جلوگيري شود.
بسته به نيازهاي مورد نظر براي تميزکاري در فرايند شکل‌دهي، مي‌توان از تميز‌کننده‌هاي آبي، حلال‌هاي تميزکننده و يا از امولسيون‌ها تميزکننده استفاده کرد.
• تميز‌کننده‌هاي آبي بيشتر در حالت خنثي يا قليايي هستند و از تميز‌کننده‌هاي اسيدي به ندرت استفاده مي‌شود.
• براي تميزکاري با استفاده از تميز‌کننده‌هاي آبي مي‌توان از روش‌هاي غوطه‌وري، تميزکاري فراصوتی، پاشيدن، تميزکاري دستي و يا تميزکاري با ماشين‌هاي فشارزیادتر استفاده کرد.
• حلال‌هاي تميزکننده شامل هيدروکربن‌هاي کلردار و فلوئوردار هستند.
مهمترين مواد اين دسته عبارتند از: تري‌کلرو‌اتيلن (تري‌کلرو‌اتن)، پر‌کلرواتيلن (تتراکلرواتيلن)، متيلن‌کلريد (دي‌کلرومتان)، 1و1و1- تري‌کلرواتان و کلروفلوئورو هيدروکربن‌هاي R11 و R113. يکي از مشکلات استفاده از اين تميزکنندهها تجزيه شدن حلال و تشکيل اسيد هيدروکلريک است که مي‌تواند خوردگي ايجاد کند. براي تميزکاري با حلال‌هاي تميزکننده نيز مي‌توان روش‌هاي غوطه‌ورسازي، پاشيدن و... را مورد استفاده قرار داد.
• امولسيون‌هاي تميزکننده همانند سيالات برشي قابل امتزاج در آب هستند. هيدروکربن‌هاي سنتزي به همراه عامل معلق‌کننده و ترکيبات ضدخوردگي اين مواد را تشکيل مي‌دهند. در زمان استفاده از اين تميزکنندهها، بکارگيري حمام‌هاي مواد تميزکننده براي غوطه‌ورسازي قطعه، يک روش قابل استفاده می باشد.